>در كنار خطوط سیم پیام          خارج از ده دو كاج روئیدند
>سالیان دراز رهگذران              آن دو را چون دو دوست می‌دیدند
>روزی از روزهای پائیزی            زیر رگبار و تازیانه باد
>یكی از كاج ها به خود لرزید      خم شد و روی دیگری افتاد
>گفت ای آشنا ببخش مرا          خوب در حال من تأمل كن
>ریشه‌هایم ز خاك بیرون است    چند روزی مرا تحمل كن
>كاج همسایه گفت با نرمی        دوستی را نمی برم از یاد
>شاید این اتفاق هم روزی          ناگهان از برای من افتاد
>مهربانی بگوش باد رسید          باد آرام شد، ملایم شد
>کاج آسیب دیده ی ما هم          کم کمک پا گرفت و سالم شد
>میوه ی کاج ها فرو می ریخت      دانه ها ریشه می زدند آسان
>ابر باران رساند و چندی بعد        ده ما نام یافت کاجستان
>
>شاعر: محمد جواد محبت،  همان شاعر دوکاج